Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dwoje młodych ludzi, którzy przeszli zbyt wiele jak na taki wiek. Dwoje ludzi, których połączył los. Dwoje ludzi, którzy stają się swoją opoką w najtrudniejszym czasie życia.

Kamil jest w żałobie po utracie synka, sam nie chce żyć, a żona obwinia go za stratę i jest perfidną jedzą co wykazuje potem swoim zachowaniem.

Aniela uwolniła się od męża tyrana jednak sąd odebrał jej prawo opieki nad córką.

Oboje mają trudny czas, ale oboje są dla siebie wsparciem. Oboje są cudownymi osobami, które chciałabym spotkać na swojej drodze.
Autorka tak autentycznie przedstawiła postaci, że śmiało mogę stwierdzić iż bliżej mi charakterem do Kamila jednak gdzieś mam skromną nadzieję, że jestem taką Anielą dla niektórych.
Nie czytałam jeszcze książki o takiej tematyce i bardzo dziękuję, za możliwość jej przeczytania.
Ta książka jest bardzo emocjonalna. Początek jest wzruszający. Kolejne strony nie wywołały u mnie łez, ale i tak miałam ściśnięty żołądek. Zakończenie daje nam nadzieję, ale łzy również napływają.
Jest to piękna historia, którą musiałam czytać w swoim zaciszu.

Dwoje młodych ludzi, którzy przeszli zbyt wiele jak na taki wiek. Dwoje ludzi, których połączył los. Dwoje ludzi, którzy stają się swoją opoką w najtrudniejszym czasie życia.

Kamil jest w żałobie po utracie synka, sam nie chce żyć, a żona obwinia go za stratę i jest perfidną jedzą co wyka...

Rozwiń

Zwiń

Podobało mi się podejście Kit. Mimo konkretnych poleceń i wymagań, ona robi to po swojemu by w pewnym stopniu czuć się również swodobnie i nawiązać pewnego rodzaju więź z podopieczną. Niekoniecznie bezinteresownie, bo liczy na odpowiedzi na dręczące ją pytania.
Kit mimo swojej ciężkiej przeszłości nie poddaje się i jest ucieleśnieniem silnej kobiety.
Zakończenie mnie zaskoczyło jednak ta książka nie zostanie ze mną na długo i nie polecę jej, ponieważ była okropnie nużąca. Było w niej za dużo opisów, a tego bardzo nie lubię i szczerze mówiąc połowa z nich była tutaj niepotrzebna. Strasznie się nudziłam przy tej książce i tylko sprawdzałam czy daleko jeszcze do końca, ale jestem osobą, która mimo wszystko stara się doczytać do końca.
Widziałam wiele pozytywnych opinii o tej książce jednak ja ich nie podzielam. Chętnie się dowiem co Wy czuliście po jej przeczytaniu.

Podobało mi się podejście Kit. Mimo konkretnych poleceń i wymagań, ona robi to po swojemu by w pewnym stopniu czuć się również swodobnie i nawiązać pewnego rodzaju więź z podopieczną. Niekoniecznie bezinteresownie, bo liczy na odpowiedzi na dręczące ją pytania.
Kit mimo swojej ciężkiej pr...

Rozwiń

Zwiń

Ta historia jest krótka lecz bardzo niesprawiedliwa.
Opisuje ona życie kilku osób jednak osoby, które wydają się postaciami pobocznymi są tak samo ważne jak główni bohaterowie.
Każdego z nich polubiłam i poczułam z każdym pewnego rodzaju więź. Dzięki temu mocniej przeżywałam wszystko co się działo w ich życiu.
Nie jest to łatwa historia aczkolwiek bardzo życiowa.
Myślę, że długo będę o niej pamiętać.

Ta historia jest krótka lecz bardzo niesprawiedliwa.
Opisuje ona życie kilku osób jednak osoby, które wydają się postaciami pobocznymi są tak samo ważne jak główni bohaterowie.
Każdego z nich polubiłam i poczułam z każdym pewnego rodzaju więź. Dzięki temu mocniej przeżywałam wszystko co s...

Rozwiń

Zwiń

Nie mogę napisać tutaj zbyt wiele, ponieważ w książce ciągle coś się dzieje czego ujawniać nie mogę, chyba że chodzi o 🌶️ sceny, których też nie brakuje.
Mamy tutaj dwójkę bohaterów, którzy są różni, a zarazem niesamowicie do siebie podobni.
Dają się skusić zakazanemu owocowi jednak nadal są wierni swojemu krajowi. Tylko czy to zostanie docenione?
Raczej rzadko spotykam się w książkach tego rodzaju (z niebezpiecznymi zawodami bądź mafią) z tym, że mężczyzna otwarcie mówi o swoich uczuciach i oboje mimo przeciwności losu wspólnie działają i się wspierają. Nie ma tutaj fochów księżniczek i nadużywającego siły księcia co jest bardzo na plus.
Osobiście nie jestem fanką politycznych motywów w książkach więc to jest u mnie na minus, ale chętnie bym przeczytała np. o akcjach prywatnej działalności (jak przeczytacie to zrozumiecie).
Muszę również zwrócić uwagę na piękne wydanie książki. Jest to jedna z najpiękniej wydanych książek w mojej kolekcji.
Podsumowując, nie jest to książka, która zostanie z czytelnikiem (a przynajmniej ze mną) na długo, ale miło z nią spędzicie czas.

Nie mogę napisać tutaj zbyt wiele, ponieważ w książce ciągle coś się dzieje czego ujawniać nie mogę, chyba że chodzi o 🌶️ sceny, których też nie brakuje.
Mamy tutaj dwójkę bohaterów, którzy są różni, a zarazem niesamowicie do siebie podobni.
Dają się skusić zakazanemu owocowi jednak nada...

Rozwiń

Zwiń

Małe miasteczko to jeden z motywów, które lubię, a kiedy toczy się tam śledztwo i panuje zmowa milczenia, a poszlak jest co raz więcej to jest po prostu petarda. Autorka do samego końca tak mnie wodziła za nos, że nie miałam pojęcia kto okaże się sprawcą.
To kolejna książka Kasi, która przypadła mi do gustu choć śledztwo się ciągnęło i ciągnęło. Jest to na plus, bo jest znacznie bardziej wiarygodne jednak trochę zabrakło mi tu tempa. Mimo to bardzo polecam.
Ostatnio trafiam na książki z rolą profilera, która przedstawiona jest zupełnie inaczej niż dotychczas.

Małe miasteczko to jeden z motywów, które lubię, a kiedy toczy się tam śledztwo i panuje zmowa milczenia, a poszlak jest co raz więcej to jest po prostu petarda. Autorka do samego końca tak mnie wodziła za nos, że nie miałam pojęcia kto okaże się sprawcą.
To kolejna książka Kasi, która pr...

Rozwiń

Zwiń

Czułam, że ta książka jest dla mnie.
Nie myliłam się. Pierwszy raz czytam tak autentyczną i realistyczna oraz naturalną książkę.
Bardzo się polubiłam z bohaterami, którzy mają swoje demony, ale mimo to walczą. Każdy z nich ujął mnie swoim sposobem bycia, a te dość mocno się czasem różniły. 😁
Ta książka jest niesamowicie bolesna, smutna, rozgrywająca serce i dająca do myślenia, ale daje też nadzieję i motywuje do pracy nad samym sobą oraz do walki o marzenia. Jest ona takim cieplutkim, puszystym kocykiem w deszczowy dzień kiedy za oknem jest ponuro i nic nam się nie chce.
Nie mogę tutaj za dużo napisać żeby nie spoilerować, a chciałabym pisać i pisać i zachwycać się tą historią, bo naprawdę jest jak z życia wyciągnięta. Nie ma tu przesadzonych scen, a dojrzałości bohaterom nawet ja trochę zazdroszczę.
Jedyne do czego mogę się przyczepić żeby nie było zbyt kolorowo to literówki, których było to mnóstwo.
Mimo to bardzo zachęcam do poznania tej historii, bo otworzy Wam ona oczy na pewne kwestie.

Czułam, że ta książka jest dla mnie.
Nie myliłam się. Pierwszy raz czytam tak autentyczną i realistyczna oraz naturalną książkę.
Bardzo się polubiłam z bohaterami, którzy mają swoje demony, ale mimo to walczą. Każdy z nich ujął mnie swoim sposobem bycia, a te dość mocno się czasem różniły...

Rozwiń

Zwiń

Większość książki przesłuchałam w audiobooku i to był potężny błąd. Nie mogłam się wciągnąć,nie czułam żadnych emocji, po prostu się nudziłam przy tej książce i sprawdzałam co chwilę czy daleko jeszcze do końca. Zastanawiałam się czym ludzie byli tak zachwyceni, bo swojego czasu ta książka była wszędzie.
Ostatnie 200 stron przeczytałam i miałam wrażenie, że to zupełnie inna historia. Odczuwałam napięcie, odczuwałam emocje siostry Laury i rodziców dziewczyn. Nagle podejrzany był dla mnie każdy.
Brawo dla Klaudii za postacie jakie stworzyła. Są one bardzo autentyczne i w Leurze widziałam siebie sprzed lat. Trochę nie rozumiałam zachowania pokrzywdzonej, ale pewnie jakiś psycholog by to na swój mądry sposób wytłumaczył.
Zwróciłam uwagę również na to jak autentycznie Autorka opisała pracę policji.
Podsumowując to polecam tę książkę czytać nie słuchać, a na pewno wyjdzie Wam to na lepsze

Większość książki przesłuchałam w audiobooku i to był potężny błąd. Nie mogłam się wciągnąć,nie czułam żadnych emocji, po prostu się nudziłam przy tej książce i sprawdzałam co chwilę czy daleko jeszcze do końca. Zastanawiałam się czym ludzie byli tak zachwyceni, bo swojego czasu ta książka...

Rozwiń

Zwiń

W szkole pojawia się chłopak w białej szacie, który strzela do innych, a na końcu do siebie.
Na jego klatce jest wypalony napis "OGAR".
Proste śledztwo polegające na odkryciu danych młodzieńca zmienia się w poszukiwania seryjniaka i wiele traum.
Od tej pory pojawiają się nowe dzieci, które są w bazie zaginionych sprzed lat. Każde z nich ma białą szatę, jest bose, ma liczne blizny na ciele oraz napis na klatce piersiowej. Każde z nich usiłuje odebrać sobie życie mówiąc "zbawca pragnie sprawiedliwości".
Kim jest zbawca?
Dlaczego w działa w taki sposób?

Kryminalni Julia i Marcin prowadzą tę sprawę jednak czy to będzie dla nich proste śledztwo, dzięki któremu osiągną awans?
On tego pragnie jednak jest tak negatywnie nastawiony do życia, że nie potrafi dostrzec nikogo dookoła. Ona jednak każdego dnia mierzy się ze swoimi demonami z poprzednich lat służby.
Niby pracują razem, ale tak naprawdę każde ściga Zbawcę sam. Czy komuś się uda?

Pierwszy raz miałam tak, że chciało mi się płakać przy książce tego gatunku. Od pierwszych stron dostałam bombę, której zegar nieustannie pikał i pobudzał bicie serca by na koniec czuć jak by ona wybuchła tylko nie tak do końca, bo jednak licznik wciąż odmierza czas.
Czuję się jak by mnie ktoś wyjął z betoniarki to serii pełnych obrotów.
Dawno nie czytałam książki, która wywołałaby na raz tyle emocji we mnie. I tu nie chodzi tylko o samą akcję.
Choć wiecie, że nie przepadam za książkami gdzie dzieciom dzieje się krzywda to tę przeczytałam i nie żałuję jednak zostanie ona ze mną na długo.

Emocje też towarzyszyły mi przy "poznawaniu" bohaterów. Napisałam to w cudzysłowie, bo Autor tak autentycznie ich wszystkich przedstawił, że miałam wrażenie iż znamy się od lat, a to są moi dawni przyjaciele. Każdy z nich ma swoje demony. Jeden związane z pracą, inny związane z życiem prywatnym, ale każdy je ma. Krystian nie ukrywa, że bohaterzy sobie z nimi nie radzą i szukają pomocy. Autor przedstawia też jak akcje policyjne odbijają się na psychice, a z życia wiem że często walczą z tym sami w ukryciu.

Zaczęłam wierzyć w magię, bo to nie jest możliwe by człowiek napisał coś tak dobrego (delikatnie powiedziane) już na początku swojej drogi kariery pisarskiej.

W szkole pojawia się chłopak w białej szacie, który strzela do innych, a na końcu do siebie.
Na jego klatce jest wypalony napis "OGAR".
Proste śledztwo polegające na odkryciu danych młodzieńca zmienia się w poszukiwania seryjniaka i wiele traum.
Od tej pory pojawiają się nowe d...

Rozwiń

Zwiń

Zaczęłam czytać tą książkę i tak się zastanawiam skąd te zachwyty nad nią. Przeczytałam ją na raz i przez połowę książki nie czułam żadnych emocji przez co uznałam, że to będzie kolejna nic nie wnosząca w moje życie lektura.
Też tak czasem macie?
W tym momencie dziękuję sobie, że nie mam w zwyczaju rezygnować z książki po 100 stronach, bo straciłabym piękna, wartościową historię.
Historię nie tylko dwójki, ale powiedziałabym 3 ludzi, a nawet więcej, bo całej rodziny.

Bohaterka okazała się silną kobietą, która walczy do końca i wiecie co? Sądziłam, że przecież podjęcie decyzji w takiej sytuacji jest niesamowicie proste, ale po tej lekturze wiem, że tak nie jest.
Dojrzałość bohaterów nie tylko tych głównych, ale i tych pobocznych bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła.
To moja pierwsza książka od Autorki, ale myślę, że nie ostatnia. Dawno żadna książka nie wywołała we mnie takich skrajnych emocji. Długo teraz będę o niej myślała.

Zaczęłam czytać tą książkę i tak się zastanawiam skąd te zachwyty nad nią. Przeczytałam ją na raz i przez połowę książki nie czułam żadnych emocji przez co uznałam, że to będzie kolejna nic nie wnosząca w moje życie lektura.
Też tak czasem macie?
W tym momencie dziękuję sobie, że nie mam...

Rozwiń

Zwiń